RUSYA’DAN BARIŞ ÇAĞRISI
RUSYA’DAN BARIŞ ÇAĞRISI
(2 Aralık 1992)
Rusya Federasyonu Hükümeti, 2 Aralık 1992 günü, Gürcistan’ın Abhazya’ya saldırısı ile gelişen olayları değerlendirerek, Abhazya ve Gürcistan yönetimlerine, aşağıdaki çağrıyı yapmıştır:
“Abhazya’daki silahlı savaş devam etmektedir. Savaş kurbanlarının sayısı artmakta, ekonomik yaşam durma noktasına gelmiş ve ana yollarda trafik felce uğramış durumdadır.
Mevcut koşulları göz önüne alarak, Rus Federasyonu Hükümeti olarak bu savaşta bulunan iki tarafa da ACIL, TAMAMEN ve ŞARTSIZ bir ATEŞKES çağrısında bulunuyoruz.
Biz taraflara bir geçiş dönemi üzerinde anlaşmalarını(ki bu dönem “DONUK DONEM” olarak değerlen dirilebilir)ve 3 Eylül 1992 Moskova Zirvesi Kararları ışığında barışçı ve medeni bir şekilde bu “DONUK DONEM” içinde görüşmelere devam etmelerini öneriyoruz.
Rusya Federasyonu Hükümeti olarak, Gürcü ve Abhaz tarafları arasındaki tartışmalara tarafsız ve dürüst olarak ARABULUCU olmaya ve de her iki taraf arasında her seviyede ve her zaman görüşmeleri ilerletmeye hazırız.
Rusya, savaş bölgelerindeki barış gücüne katılmaya ve savaşa bulunacak barışçıl çözümlere de Uluslararası gözlemcileri dahil etmeye hazırdır.
Rusya Federasyonu Hükümeti, savaş bölgesinde acı içinde bulunan insanlara insani yardım (yiyecek, ilaç, giyecek ve de diğer gerekli şeyler) iletmeye devam edecek ve de ekonomik yapının yeniden oluşumuna destek olacaktır.
Rusya, iki komşunun bu talihsiz durumuna karşı kayıtsız kalamaz, biz sizlere bu manasız kardeş kavgasını durdurmanız için çağrıda bulunuyoruz.”
ABHAZYA’DAN YANIT: BARIŞA HAZIRIZ
(3 Aralık 1992)
Rusya Federasyon Hükümeti’nin çağrısını değerlendiren Abhazya Yönetimi, baştan beri barışçı tutum izleyen Abhazya’nın savaşı sona erdirecek görüşmelere hazır olduğunu, ancak işgalci Gürcü kuvvetlerinin Abhazya’dan çıkması gerektiğini açıkladı. Abhazya Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı Vladislav Ardzınba imzasıyla 3 Aralık 1992’de yapılan açıklama, şöyledir:
“Abhazya Cumhuriyeti Yüksek Sovyet Başkanlığı, Rusya Federasyonu Hükümeti’nin, Gürcistan ve Abhazya Liderlerine yaptığı ateşkes çağrısını derin bir minnetle karşılar ve bu çağrıyı, Rusya’nın iyi niyetli barış misyonunun devamı olarak görür.
Abhazya Liderleri, Rusya Hükümeti’nin girişiminin çok yararlı olacağı kanısındadır. Biz her zaman, Hükümetlerarası problemlerin barış yoluyla çözülmesine taraftar olduk, ve bugünkü durumda da aynı prensiple hareket etmeye hazırız.
Herkes, bu savaşı bizim başlatmadığımızı biliyor. Bu savaş, Gürcistan Devlet Konseyi’nin sebepsiz yere asker sevketmesi ve Abhazya’nın anayasal sistemiyle Devlet yapısını ortadan kaldırmayı amaçlayan tecavüzü yüzünden başlamıştır.
Daha ilk günlerden itibaren bu tecavüz, Abhaz halkının soykırımı ve kitlesel olarak insan haldarmın ihlali sonucunu getirmiştir. Bu nedenle Abhazya Halkları, silaha sarılmak zorunda kalmışlardır.
Gürcistan Devlet Konseyi’nin bu ihtilafa etnik gruplar arası bir karakter verme yolundaki bütün çabalarının başarısızlığa uğradığı gözden kaçmamalıdır.
Abhazya’nın Gürcü asıllı vatandaşlarının ezici çoğunluğu bu savaşa katılmamıştır. Savaş bugüne kadar, Hükümetlerarası bir karakterdedir. Yani, silahlı ihtilafın sebebi, Gürcistan Devlet Konseyi’nin haksız yere Abhazya’ya asker sevketmesidir. Bu nedenle, barış görüşmeleri bu askerlerin geri çekilmesinden sonra başlayabilir. Biz, görüşmelere başlamaya hazırız.”
GÜRCİSTAN YÖNETIMI:BARIŞA HAYIR
(3 ve 7 Aralık 1977)
Gürcistan Yönetimi, Rusya Federasyonu Hükümeti’nin son barış çağrısını sert bir üslupla reddederek, Abhazya’nın Gürcistan’ın ulusal toprağı olduğu iddia sını yeniledi. Gürcistan tarafından 3 Aralık 1992 günü yapılan kısa açıklamada, Abhazya’nın, Gürcistan’ın içişleri sorunu olduğu ileri sürülerek, Rusya’nın bu soruna karışmaması istendi.
Öte yandan, Gürcistan Lideri Edward Şevardnadze, 7 Aralık 1992 günü Gürcistan Radyosu’nda yaptığı açıklamasında, “zafere giden en kısa yolu bulacağız” dedi. Şevardnadze, radyo konuşmasında, her zamanki gibi, Abhazya Cumhuriyeti ile ilgili ihtilafın askeri yollarla çözümünden yana olduğunu tekrarladı. “Bu savaşta uzlaşma ve barışma şansı yok” diyen Şevardnadze, “kurban vererek ve verdirerek de olsa zafere giden en kısa yolun bulunacağını” söyledi.
Şevardnadze’nin bu açıklamasından hemen sonra, aynı gün, Gürcistan birlikleri Abhazya’da büyük çaplı bir saldırı başlattı. İlk defa olarak çok daha yüksek tahrip gücüne sahip PC 30 “Uragan” füzeleriyle, tarlalarda çalışan sivillere ateş açıldı.240 Kiloluk reaktif füzelerin infilakı neticesinde, çoğunluğunu yaşlılar, kadınlar ve çocukların oluşturduğu 9 kişi öldü, 11 kişi yaralandı.
Abhazya nüfusunun üçte birinden fazlası bugün, barınacak yer arayan sığınmacı durumundadır. Oçamçira bölgesindeki onlarca köy halkı her taraftan sarılmış madenci şehri Tkvarçal’a sığınmıştır. Ancak elektrik, yakacak ve gıdadan yoksun bu şehirde de, Gürcü Hava Kuvvetleri’nin gece hücumlarından kurtulamamaktadırlar.
Gürcü kuvvetleri dört aydır bu şehri kuşatmışlardır. Açlık çeken insanlara insani yardım ulaşımını engellemek amacıyla Rus Helikopterlerine ateş açmaktadırlar. Halihazırda, Tkvarçal şehrinde yaşayan insanlara verilen günlük yiyecek, adam başına 100 gram undan ibarettir. Abhazya Başkenti Suhum halkı da açlık ve yokluktan kıvranmaktadır. İşgalci güçler bu insanlara karşı kitle terörü uygulamaktadır.
Abhaz halkına uygulanan soykırım yanında, bu halkın binlerce yıllık kültür mirası da yokedilmektedir. Abhazya Devlet Çevre Müzesi, Abhaz Devlet Üniversitesi, Abhazya Sanatçılar Evi, D.Gulia Edebiyat Müze-si, N.Lakoba Müze-Evi, Suhum Eksperimental Patoloji ve Terapi Estitüsü, Moskova Nii Sohum Şubesi “Atoll”, Abhazya Merkezi Devlet Arşivi, D.Gulia Abhaz Dil-Tarih ve Edebiyat Enstitüsü yakılıp yağmalanmış, buralarda muhafaza edilen tek nüsha belgeler, el yazmaları ve kitaplar yok edilmiştir.
Bütün anayasal normlar çiğnenerek, işgal altındaki bölgelerde Gürcistan Parlamentosu, kukla Abhazya Bakanlar Kurulu oluşturmaktadır.
Abhazya Parlamentosu, tüm dünyayı, Abhazya halklarına uygulanan soykırımı kınamaya, Abhazya ve Gürcistan arasındaki problemde barış görüşmelerinin yapılabilmesi için gerekli şartları sağlamak üzere işgalci güçlerin Abhazya’dan derhal geri çekilmesi için saldırgana baskı yapmaya davet eder.